Huilen!

Daar is die dan het laatste blog van jut en jul Danique en Bolynn. Vorig weekend hebben we heerlijk rustig aan gedaan. Vrijdag zijn we voor een massage gegaan. Nou wij kunnen jullie vertellen, voor Danique was het haar slechts bestede tien euro ooit. Ze hebben haar meer pijn gedaan dan dat het fijn was. Bolynn vond het nog wel fijn. Sorry maar in ons leven is het knakken van je vingers, tenen, enkels, armen en benen niet echt fijn… Om Danique maar even te troosten zijn we naar java’s geweest om een oreo milkshake te drinken. Dat maakte natuurlijk heel veel goed. Wij waren vanaf vrijdag alleen nog met Kimberly in het huis. Wij hadden allemaal totaal geen zin om te koken. Inmiddels was het al negen uur en hebben we maar besloten om pizza te bestellen. Hij kwam met de Boda, dus koud maarrrrr lekker! Daarna lekker naar bed, klaar voor een nieuwe dag! De zaterdag. Wat hebben we overdag gedaan? Uhm, niks haha. Overdag kwam één van de huisgenoten met haar vriend even een praatje maken en wat drinken. Erg gezellig! Voor de rest van de dag hebben we helemaal niks uitgevoerd, alleen gekookt. ’s Avonds zijn wij op stap geweest naar Bubbles. GE-WEL-DIG. Dit is een club in Afrika waar veel blanke mensen komen. Wij hebben de nacht van ons leven gehad waar ook veel wijn bij kwam kijken. Wij waren om 5:30 uur thuis. Hier hadden we zondag nog wel wat last van. Dus hebben wij maar besloten om onze kater weg te slapen bij het zwembad samen met Frank en Kimberly. Dit was echt heerlijk. Hierna snel naar huis om ons om te kleden want we gingen een drankje doen bij het Anne en Thijs in het ICU Guesthouse! We kregen een rondleiding, het zag er allemaal piekfijn en gezellig uit. Hierna lekker even gekletst en een biertje gedronken en toen opweg naar Cayenne, de salsa club. Hier hebben we weer pizza gegeten. (wat een pizza hier, niet normaal). Deze avond was wat minder vergeleken met de vorige avond, daarom waren we ook op een redelijke tijd terug. Want maandag was onze laatste dag van het project! Hier hebben we gezorgd voor een lekker stuk taart. Iedereen vond het erg jammer dat wij gingen maar waren maar al te blij met de taart. Zo gauw ze hoorden dat er taart was, werd het werk stilgelegd en kwam iedereen een stukje pikken. Op één van onze laatste dagen hadden we nog even een lekkere wond om te verbinden. Hij stonk en er liepen mieren in. Ja jullie lezen het goed, mieren!! Gelukkig had Bolynn een sterkere maag dan Danique en heeft zij het klusje even geklaard. Nouja Danique stond er naast maar moest af en toe even een stapje opzij doen. Maar hij zat weer mooi in het verband en konden wij even onszelf desinfecteren. Maandag hebben we ook nog een evaluatie gehad. Onze begeleiders waren erg tevreden, dus dat was fijn! Omdat wij onze laatste dag hadden gehad zijn we dinsdag een nachtje naar Entebbe geweest in een wat luxer hotel. Hier hebben wij eerst de hele dag liggen zonnen en zijn wij naar de botanische tuinen geweest. ’s Avonds hebben wij pizza gegeten (ja, alweer). De meest gore pizza ooit gehad maar goed moet je ook een keer meegemaakt hebben. De volgende dag was het niet zo’n mooi weer dus zijn we terug gegaan naar ons huisje in Kampala. Omdat het onze laatste echte avond met Kimberly was, hebben wij ons klaargemaakt om uiteten te gaan. Dit keer geen pizza maar wel lasagne! En heeeeeele lekkere toetjes. Hierna een drankje gedronken bij een leuk tentje en daarna weer naar Bubbles! En weer een leuke avond. Wij hebben ons zelfs even gewaagd aan het poolen. Toen was het al heel snel donderdag, tijd om de koffers in te pakken! Dit was wel confronterend, maar ook weer leuk want dit betekende dat Remco er bijna was! Bolynn werd natuurlijk steeds zenuwachtiger. Nog even samen gegeten met Kimberly en toen hups in de auto naar het vliegveld om Remco op te halen. Wij waren precies op tijd want daar kwam Remco al aanlopen. Na een heel liefdevol welkom werden wij naar ons hostel gebracht. Hier hebben we een nachtje geslapen en konden wij de volgende dag op naar Jinja! Wij slapen in een leuke tent met z’n drieën. ’s Avonds zijn we naar het Nyege Nyege festival geweest. Een groot festival in Afrika waar heel Uganda naartoe vertrekt. Het had een gezellige sfeer en het was erg leuk om mee te maken! Hierna snel naar bed want vandaag gingen wij raften!! Wauw wat een ervaring, wat een lachen en wat een doodsangsten hebben wij uitgestaan! Waar wij gingen raften was de meest heftige route van heel Afrika op de Nijl. Echt heel vet. In totaal moesten we acht keer het wilde water af. Bij de 5de keer ging het mis bij Bolynn en Danique, wij gingen over de kop en toen bleven wij nogal lang onder water. Bolynn verdween in een draaikolk en Danique eindigde onder de boot. Remco zat dit op zijn dooie gemakje nog vast aan de boot haha. Toen wij van de schrik bekomen waren wilden wij eigenlijk niet meer verder. Maar zo stoer als wij zijn (en met een beetje overtuiging vanuit de kant van Remco) hebben wij de tocht toch afgemaakt. Wij moeten wel eerlijk zijn, wij hebben de gids even gemeld dat wij echt niet nog een keer over de kop wilden want we hadden al genoeg water ingeslikt. Op het einde mochten wij nog lekker in het water springen, heerlijk! Nu zijn wij bijna aan het einde van ons avontuur gekomen. Morgen gaan wij nog naar de watervallen en maandag gaat Danique naar huis. Hierna gaan Bolynn en Remco naar Kenia en dan terug naar Oeganda om te reizen.

Hoe hebben wij dit avontuur van zeven weken ervaren?
Voordat wij hierheen gingen wisten wij niet zo goed waar we aan begonnen. De ervaringen die wij in het ziekenhuis hebben opgedaan waren vooral indrukwekkend. Wij hebben veel geleerd over de cultuur binnen het ziekenhuis. Ondanks dat zij over veel minder middelen beschikken kunnen zij zich altijd redden door te improviseren. Hier hebben wij dan ook veel respect voor. Natuurlijk hebben wij heftige dingen gezien en gehoord. Vooral wanneer de patiënten vertelden dat zij uit een brandend huis zijn gevlucht en daarmee het gezin verloren waren. Wij zullen er straks in Nederland wel weer even aan moeten wennen dat er doorgewerkt moet worden en er geen tijd is voor een powernap tijdens werktijd.
De weekenden waren goed gevuld met culturele activiteiten zoals jullie wel gelezen hebben. Wij blijven ons verbazen over de cultuurverschillen. Naast een luxe villa kan maar zo een krottenwijk gebouwd zijn. Wij voelen ons wel echt thuis in Afrika. Iedereen is zo ontzettend lief en gastvrij voor ons geweest!
Wij hebben met ons tweeën een fantastische tijd gehad! Vanaf maandag moeten wij elkaar missen, wat ons erg zwaar valt. Het zal nog stil zijn zonder het gepraat van Danique ’s nachts en het meezingen van Bolynn met alle nummers. Daarom hebben wij besloten om standaard iedere week bij elkaar te logeren. Nee geintje natuurlijk, maar ondanks dat onze levens straks een andere invulling krijgen doordat wij moeten gaan werken, gaan wij elkaar vaak zien.

P.S. Het doel om bruin te worden is lichtelijk gelukt. Helaas zijn wij nog niet volledig geïntegreerd, maar dat scheelt ECHT niet veel!

Lieve allemaal, bedankt voor het lezen van ons avontuur!
Tot snel!
Veel liefs van ons!